شکنجه‌گران می‌گویند

پدیدآور: قاسم حسن‌پور

ناشر: موزه عبرت ایران

تعداد صفحات:  ۵۷۶

نگاهی اجمالی به تاریخ دوره پهلوی و مطالعۀ اسناد برجای مانده از جنایت‌های این رژیم بیانگر شب‌های دیرپا و ظلمت بی‌انتهای آن دوران است.

سردی سلول‌هایی که پشت دیوارهای بلند زندان، از هر طرف عرصه را بر مردان و زنان انقلابی تنگ کرده و قامت بلند و استوارشان را در تنگنای حصارها و زیر سقف‌های کوتاه خم می‌کرد نیز نتوانست اندیشۀ آزاد و چشمان بیدارشان را اسیر و خاموش کند.

این نرده‌های فولادی و دیوارهای بلند، این سلول‌های درد و اتاق‌های شکنجه و این مأموران عذاب و شکنجه‌گران آزادی، حرف‌های زیادی دارند برای گفتن...

«شکنجه گران می‌گویند» روایت‌گر اعترافات بهمن نادری‌پور (تهرانی) و فریدون توانگری (آرش)، دو تن از مشهورترین شکنجه‌گران ساواک در زمان شاه است که پس از انقلاب، در زندان یا در دادگاه بیان می‌کنند و سپس در روزنامه‌ها منعکس می‌شود. این کتاب بخشی است از کارنامۀ سیاه ساواک، به انضمام اسناد و آلبوم تصاویری از آن دوره که نمایان‌گر جنایات‌های این سازمان مخوف است.

تبیین نقش دستگاه اطلاعاتی در رژیم پهلوی و جایگاه آن، زمینه‌های پیدایش کمیتۀ مشترک ضد خرابکاری، بررسی فضای بازِ سیاسی پس از سال ۱۳۵۵، «فروپاشی دژ»، تصرف و تسخیر کمیتۀ مشترک و دستگیری شکنجه گران، اعترافات تهرانی، آرش و بقیه در هشت جلسه دادگاه، اعترافات دیگر بازجویان و شکنجه‌گران ساواک و در نهایت، اسناد و عکس‌های مستند از مطالب مهم این کتاب به شمار می‌آید.